Kolejna rocznica śmierci Wojciecha Korfantego (17.08. 1939 r.), rodzi pytanie o spuściznę i ocenę jego dokonań. Pisze to ktoś, kto jest laureatem nagrody jego imienia (w 2013 roku) przyznanej przez Związek Górnośląski. Skoro o Korfantym może każdy (rodzina, jak widać poniżej zwłaszcza), to w atmosferze pewnej ciszy związanej z tą rocznicą, głos zabiorę i ja. Nie zawyły syreny. Nie stanął ruch. Rocznica śmierci Korfantego, przeszła w cieniu 'cudu nad Wisłą’ i wspomnień na temat […]
There must have been a moment, at the beginning, where we could have said — no. But somehow we missed it. Tom Stoppard, Rosencrantz and Guildenstern are Dead To będzie krótki komentarz. Nie dlatego, że ogarnia mnie strach (jak większość środowiska, jakiegoś tam rozpiętego miedzy muzeami, a polityką), ale z powodu rodzaju zniesmaczenia tą sprawą. To dzisiaj rozpoczyna się, w sferze symbolicznej i historycznej, nowy etap w historii muzeów prowadzonych przez samorząd […]
Spotkania mogą być inspirujące. Tak było w tym przypadku. W jakimś stopniu odżyły we mnie obrazy i myśli, które były przypomnieniem feministycznych tekstów czytanych przeze mnie na początku lat 90-tych. Wówczas prawa kobiet i powiązany z nim postulat „macicy do wynajęcia” (głosy w tej sprawie płynęły m.in. ze strony feministek w Amsterdamie), stał się synonimem ruchu nowego wyzwolenia kobiet oraz prawa kobiet do stanowienia o własnym ciele (ze zdziwieniem odkryłem, że hasła „macicy do wynajęcia” nie znajduję w „Słowniku […]
To co słyszę, co widzę (ten rodzaj ‘troski’, kto nas tak skutecznie podsłuchał), prowokuje mnie do kilku refleksji. Nie ostatnich zapewne. Żegnam się z taką Polską (i gorąco namawiam do tego innych), w której trzej faceci w VIP-roomie warszawskiej restauracji, świat i sprawy kraju mierzą długością
Tekst (w skróconej wersji) jest zapisem mojego wystąpienia w Kamieniu Śląskim we wrześniu 2013 r. Do jego publikacji sprowokował mnie bardzo przemyślany i interesujący tekst Szczepana Twardocha w „Polityce’ (specjalne wydanie) pt. „Śląsk, którego nie ma”. Materiał, na potrzeby tego blogu, świadomie został pozbawiony wskazania źródeł cytowanych tekstów. „(…)Nie poddawajmy się nieuniknionemu rzekomo biegowi dziejów, zapewnieniom, że „historia tego wymaga”. Nasze czyny i zaniechania też tworzą sens historii (…)” Krzysztof Michalski […]
To był wyjątkowy projekt. Ten pierwotny i ten, który w dwudziestą rocznicę wyborów 1989 roku, w czerwcu i październiku 2009 roku, wraz ze swoim zespołem przygotowałem w dawnym Muzeum Śląskim. Lot ku wolności był projektem, w pierwszej kolejności będącym przypomnieniem stosunkowo mało znanej akcji, która miała miejsce 5 marca 1982 roku.
W jakimś sensie bez większego rozgłosu i komentarzy (i może w tym sensie słusznie, bo to zdrowa reakcja społeczeństwa na aberracje w świecie polityki), przetoczyła się konwencja wyborcza PO zorganizowana we wciąż formalnie nieotwartej siedzibie Muzeum Śląskiego w Katowicach. Do happeningu doszło 23 maja 2014 roku i właściwie nie byłoby potrzeby szerszego komentowania tego zdarzenia, gdyby nie kilka przemyśleń i obserwacji, które rozgrywają się na granicy absurdu i farsy. A to już temat dla blogera (chyba).
POST SCRIPTUM… napisane przez życie Oto właśnie dostałem skan informacji prasowej na temat przeprosin, jakie ma wyrazić J. Pospieszalski w związku z naruszeniem dobrego imienia prof. B. Geremka w programie „Bliżej” z grudnia 2011 roku. To efekt ugody sądowej. Sąd uznał, że to treść i przebieg audycji, doprowadziły do tego naruszenia. To w uzupełnieniu do własnego postu i bez rozwijania dalszego komentarza. Jest zbędny, wiadomość wymowna.
Z uwagą przeczytałem też dość niezwykły wywiad z Ministrem Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Bogdanem Zdrojewskim w „Rzeczpospolitej” („Głęboki wykop” 2-4 maja 2014 roku). Wywiad szczególny, polecam każdemu muzealnikowi, bo niemal w połowie o nich i muzeach jest tam mowa.
Dyskusja w sprawie nowej wystawy historii Górnego Śląska i podejmowane przez środowisko jej twórców kroki (w tym pisanie listów i grożenie w delikatny sposób), skłaniają mnie do przypomnienia opinii publicznej trzech istotnych faktów. Miejsce i rolę gilotyny w obrębie wystawy historii Górnego Śląska, jak również pozostałych wątków, tematów na wystawie, miała określić umowa, którą Muzeum Śląskie miało zawrzeć z opracowującą scenariusz firmą AdVenture. Firma zgodnie z postanowieniami […]
