Ulica o poranku. Edward Hopper był tutaj wcześniej… Ten obraz umknąłby mojej uwadze, gdyby nie rozgorączkowany wolontariusz opowiadający o jego treści.
Edward Hopper
Przekraczanie rubikonu (9). W ósmym niebie
W ósmym niebie z Archibaldem Motley To był wyjątkowy czas. Epoka jazzu, toksycznego życia nocnego, które powoli wyniszczało, choć współcześni, jak żona Francisa Scotta Fitzgeralda, Zelda, nie mogli sobie wyobrazić życia innego jak to zanurzone między jazzem, morfiną i właśnie morzem wypijanego alkoholu. Wyobrazić i… innego przeżyć. Myślę o tamtym czasie i patrzę na jeden z obrazów, który namalował Archibalda Motley’a. Bo jest w nim jazz, rozedrganie i szaleństwo […]
Przekraczanie Rubikonu (6) Smagła dziewczyna
Wczoraj do muzeum ustawiła się, rosnąca z każdą chwilą, długa kolejka. Ponad mną High Line, dzisiaj zielona, a kiedyś niegdysiejsza linia kolejowa, zamieniona na deptak i miejsce niezwykle popularne wśród nowojorczyków. Przede mną i przed innymi weekend, odpoczynek po tygodniu pracy, potrzeba zapomnienia o tym co było, zamknięcia starego bilansu i otwarcia nowego, na nadchodzący tydzień. Wielu z nich wybrało się właśnie do Whitney Museum of American Art. Dzisiaj […]
Przekraczanie Rubikonu (3). Wanted Edward Hopper
Dzisiejszy spacer po Nowym Jorku, był jak przypomnienie jednego z wątków z „Francuskiego pocałunku” (1995), w którym Meg Ryan desperacko chce zobaczyć wieżę Eiffla, ale robi to tak pechowo i niezgrabnie, że przez większość swojego pobytu w Paryżu nie może jej dostrzec, choć ta jest tuż obok, za nią, za najbliższym rogiem… Moją wieżą były dzisiaj obrazy Edwarda Hoppera.
Nostalgia za samotnością Edwarda Hoppera
Nie mogłem się z nim spotkać wcześniej. Odszedł ze świata obrazów, gdy ja przychodziłem na świat realizmu socjalistycznego i epigońskich podrygów gomułkowskiej schizofrenii, że jest dobrze. Nie było. Mniejsza o to. Ilekroć patrzę na obrazy Edwarda Hoppera, wiem i czuję, że odkrywam w nich jego holenderskie pochodzenie, korzenie – pewien rodzaj postrzegania i obrazowania rzeczywistości.
Fotografie jak obrazy. B jak Birgus
Wystawy zdjęć Vladimĺra Birgusa już nie ma, ale myślę, że ci którzy ją zobaczyli w opawskim Domu Sztuki, nie żałują. Birgus to postać wykraczająca poza definicję bycia wyłącznie fotografem. Kieruje Instytutem Twórczej Fotografii w Opawie, pisze obficie o fotografii