No-Lemko-Land. Osierocona ziemia. Nie zamierzałem o tym pisać. To była podróż do miejsc, z których wiele ma inne nazwy, niż jeszcze 70 lat temu. Nostalgiczny i czasami smutny widok opuszczonych cmentarzy, cerkwi zamienionych na kościoły katolickie. Te mimochodem zdarzające się odkrycia sprawiają, że pojawia się pytanie co tutaj się stało? Jaki jest powód tej zmiany? Skąd jaskrawe kolory fasad domów przypominających te „wykradzione” z carskich wrót, na które ktoś się zapatrzył w nabożnym […]
Pałac Mirów w Książu Wielkim. Dzieło Santi Gucciego. Dawna rezydencja rodziny Myszkowskich. Trudno się wyzbyć wrażenia miejsca zapomnianego i zaniedbanego. Gucci w Krakowie jest kimś inym niż Gucci na prowincji? A może rację ma autor geopoetyckiego Fado, gdy deklaruje, że nigdy nie jeździ na Wschód i nie rozumie wschodniego kierunku? A może to jednak nie od kierunków, tylko od ludzi zależy, jak przechowujemy i konserwujemy pamięć i miejsca. Miejsce, które przemija. [Książ Wielki; 5 lipca 2015 r.]
Intensywne oglądanie. Formy, miejsca, ludzie. Tworzenie, a może stwarzanie rzeczywistości? Rozpięcie pomiędzy fado i światami wymyślonymi (ci, którzy byli na spotkaniu w Domu Śląskim, wiedzą o czym piszę), a dawnymi hałdami i miejscami opanowanymi przez współczesne formy „kreacji”. Jak formy wyimaginowane można uznać za sprawcze? Klatka po klatce, opis powściągliwy… [widziane w Kato, 25 czerwca 2015 r.] v
